ارزیابی نژادگان‌های انار (Punica granatum L.) استان لرستان با استفاده از صفات ریختشناختی و بیوشیمیایی

در این پژوهش، شمار 21 نژادگان (ژنوتیپ) انار از چهار منطقۀ استان لرستان با استفاده از صفات ریخت‌شناختی (مورفولوژیک) و بیوشیمیایی ارزیابی شد. نتایج تجزیۀ واریانس نشان داد، بیشتر صفات مورد بررسی به­غیر از درصد پوست، pHو میزان مواد جامد محلول اختلاف معنی­داری در بین نژادگان­ها داشتند. در کل نژادگان­ها، در بین صفات بیشترین تنوع به­ترتیب 11/50، 06/46 و 22/32 درصد برای ویتامین­ث، وزن میوه و میزان اسید به دست آمد. تجزیه به مؤلفه­های اصلی نشان داد، شش عامل اصلی که مقادیر ویژۀ آن‌ها بیشتر از یک بود، توانستند 60/97 درصد از واریانس کل را توجیه کنند. پراکنش نژادگان­ها با استفاده از مؤلفه‌های اصلی نشان داد نژادگان A7ʻ(ʼسوزۀ تاج کوتاه شینه شاهʻ) که بالاترین وزن میوه را داشت، از نظر دو مؤلفۀ اصلی اول و دوم بالاترین ضریب‌های مثبت را داشت. صفات وزن تک‌دانه، وزن کل پوست، وزن ده‌دانه، نسبت طول به عرض برگ، درصد پوست در مؤلفۀ اول (PC1) و صفات طول تاج، اسیدیته، سطح برگ و طول میوه در مؤلفۀ دوم (PC2) قرار گرفتند. در تجزیۀ خوشه‌ای نژادگان­ها به روش وارد، در فاصلۀ اقلیدوسی پنج، نژادگان­های بررسی‌شده در شش خوشۀ اصلی دسته­بندی شدند که نژادگان­های یک منطقه در خوشه­های مختلفی قرار گرفتند که ناشی از تفاوت نژادگان­های درون هر منطقه و همخوانی نداشتن فاصلۀ ژنتیکی و جغرافیایی است.